Home again - na rivers deep nu mountains high

Bij meer dan 30 graden celcius stapten we op 27 mei in New Bern in het vliegtuig, een kleine 13 uur later stapten we in Amsterdam uit bij 13 graden. Brrr.
Na een mooie uitvaartdienst van ma in het kerkje van Vreeland, daarna nog veel geregel met instanties en een weekeinde Merlijn te logeren begonnen we wat te wennen aan weer in Nederland zijn. En toen vlogen we op 15 juni weer terug.
Met in de koffer een vliegwielhuis, gevonden bij Fasca, een onderdelenhandel in Giessenburg, dat slechts op een plek op zes tienden van een mm van de in de VS genomen maten afwijkt.
De US Transport Security Agency knipt - in Atlanta als we al door de douane zijn en daar de koffers op de transfer-band hebben achtergelaten - de sloten door, checkt de inhoud (naast het vliegwielhuis wat kaas, maggie en ontbijtkoek) en propt alles weer terug. De ochtend nadat we terug zijn in ons huisje worden de koffers afgeleverd. Koek aan kruimels, Edammers met kerven, aromat-blikjes als gecrashde auto's, vliegwielhuis nog heel.

"Hey, y're home again! How was it?"
We zijn weer thuis. Selena staat er nog, onze fietsen staan klaar voor ons, 303 Broadstreet is zoals we het achterlieten. Alleen is er nu een passende bell housing, dus hoop op hervatting van de reis, een kadootje van mijn schoonmama uit de hemel. Na rivers deep zij we nu weer mountains high. We vieren het in New Bern met oesters en Maine Lobster uit het aquarium.
In New Bern vinden we ook de "betere" supermarkt hier: Harris Teeter, van Ahold, met klantenkaart en al (die we nu dus hebben).

Met mijn amateuroog stelde ik al vast dat het meegenomen vliegwielhuis aan beide kanten past, op de al vastgestelde ca. 1/2 mm op een plek na. Dat is makkelijk te verhelpen, bevestigt Eric een paar dagen later. Dus hebben we nu weer vooruitzicht op een motorboot!!! Dat maakt ook weer actiever: roestplekjes te lijf gaan, kajuitdeurtjes afkrabben en lakken, fish finder monteren die dieptes moet gaan aangeven als we de wateren van de ICW gaan bevaren.