zoutwaterhallucinatie

Even terugkomend op een enerverend jaar:

Toen ik twee weken op de oceaan was, dacht ik op een avond dat Seleentje naar mij lonkte, naar mij knipoogde. “Zoutwaterwaanzin, nu al” dacht ik, “met nog maar een week te gaan”.
Ik was evenwel nog niet zo aangedaan dat ik niet mijn cameraatje kon pakken.
En zie: het was geen zoutwaterhallucinatie, HET WAS ECHT ZO!
Laurens: je hebt een mirakel geschilderd.

Over een kleine twee weken ga ik haar weer opzoeken. Monique komt een maand later en dan gaan we nog eens proberen noordwaarts te komen ...