Ice cubes in a condom

Monique, Atlantic Highlands 
Op de steigers knopen weer veel mensen een praatje aan met ons. Hierronder een zeventiger die ons op een gegeven moment een mop wil vertellen maar als rechtgeaarde Amerikaan vraagt hij eerst, Monika (eind 40) van top tot teen opnemend, aan Bas of ze zijn dochter is en, als extra check, "we're all adults, aren't we?". Nou, daar komt ie: "You know why Polish men put ice cubes in their condom?", wij hebben natuurlijk geen benul, "to stop the swelling, ha-ha-ha!". 
Daarna vertelt hij dat hij de hele dag aan een boot gewerkt heeft en of we die willen zien. Aangezien het duidelijk is dat we daaraan niet kunnen ontkomen doen we dat maar. Een 35 jaar oude motorboot, van binnen nog veel hout en houten parket op de vloer, hij laat het ons allemaal zien. Als we eindelijk weer op de steiger staan zegt hij dat het niet zijn boot is maar, en nu fluistert hij achter zijn hand, dat hij weet dat de eigenaar hem wel van de hand zou doen voor $175.000. Maar, zegt Bas, ik héb al een boot! Nou ja, maar als we toevallig iemand weten: 175, it's yours; hij blijft het herhalen op fluistertoon. 
Als hij bij het voor de derde keer langs Selena lopen alweer verbaasd is te horen dat dat onze boot is, weten we dat zijn bovenkamer niet meer helemaal op orde is. 
In de loop van de middag, het waait nog steeds heel hard met af en toe buien, komen steeds meer mensen bepakt en bezakt naar hun boot en installeren taps en tafels met eten op de steiger. Het is net een straat in oranje-sfeer, uitgelaten en veel jovialiteit. 
Terwijl ik in de kuip - het is inmiddels 4th of July en we hebben we de boot verlegd, nu met haar gat tegen de steiger - mijn dagboekje aan het bijwerken ben, hoor ik ineens "Ahoy!" en staat de overbuurvrouw aan de hekpreekstoel: "would you like a slider?" "Euh? (geen idee wat een slider is maar aan de uitstalling op haar tafel te zien moet het eten zijn) "O yes, please!" 
Het blijken kleine, kleffe kadetjes te zijn en we kunnen kiezen tussen sliders met meatballs of pulled porc en cole slaw. Na ieder twee slaan we met enige moeite een volgende ronde af want onze sushi-bestelling kan ieder moment arriveren. Als kleine attentie geven we haar een klomp-sleutel hangertje dat in goede aarde valt. 
Omstreeks 22 uur wordt de dag feestelijk afgesloten met vuurwerk en getoeter van boten. Wij toeten hard mee want we hebben nog een oranje, plastic "fufuzela" van de WK voetbal 2010 in Zuid- Afrika aan boord (prima scheepstoeter!). 

Inmiddels is het alweer zaterdag 5 juli. 
Het zonnetje schijnt weer maar af en toe zijn er nog behoorlijke windvlagen. Voor morgen wordt mooi en rustiger weer voorspeld; da's mooi want het wordt Monika's maiden trip op een zeilboot. Tocht van ongeveer 18 mijl naar jachthaven in Jersey-city, tegenover Manhattan.