Een week later.
Ik (Bas) begin de charme van georganiseerde
busreizen te begrijpen. Zitten en verder geen sores, hoogstens dat de koffie
koud is of het straatgeluid tot de hotelkamer doordringt. Verdere problemen
worden opgelost door de reisleider.
Helaas niet als je zelf reist, dan moet je
alles zelf oplossen, ook al zijn er veel behulpzame mensen rondom. Eenmaal gered
moet je uiteindelijk zelf weer op de been komen en de rommel opruimen. In Morehead City, en nu weer. Na een kort tochtje naar Beaufort – a lovely town – en twee dagen liggen daar gingen wij de ICW op. Geleid door palen voorzien van rode en groene platen tussen zandbanken en ondieptes door. Prachtig, relaxt, ware het niet dat de schroefas heet werd en stonk. En daar houdt Monique niet van.
Na ons ankernachtje en vet in de schroefas
persen motorden we langzaam verder, uit Adam’s Creek, de Neuse River over,
prachtig vaarwater allemaal, naar Oriental, de Sailing Capital of North
Carolina. De havenmeester en een wereldzeilster-nu-verkoopster bij West Marine hadden
Deaton Yacht Service daar aangeraden om naar een 2e-hands mast te
informeren.
Daar liggen we nu. Mooi plaatsje, mooi
weer. Na schoonmaken van het schroefaslager en erinstoppen van nieuwe
vetkoordjes leek alles weer in orde .... tot de montuer me riep:“Captain, I’ve bad news”. De motorsteun rechtsachter is gescheurd. Wat nu ...
Het blijkt niet slechts een kapotte motorsteun.
Die aan de andere kant vertoont ook een scheurtje. Erger: ze zitten gegoten in
het vliegwielhuis, het laatste stuk van het motorblok voor de keerkoppeling.
Oud gietijzer is nauwelijks te lassen, in
de VS hebben ze niet eens van een BMC-motor (British Motor Company) gehoord,
laat staan waar onderdelen verkrijgbaar zijn.Deaton heeft het verder heel druk met het klaarmaken van boten, het zeilseizoen gaat beginnen.
De werf is goed georganiseerd, iedereen werkt aan projects, volgens de klok, dus heeft men weinig tijd om even te komen kijken. Dinsdag gestrand, vrijdag zijn we wat verder: wat zijn eventuele mogelijkheden, wat gaat het bij benadering gaat kosten. Veel.
We nemen een paar dagen vakantie in de
vakantie, huren een autootje en rijden naar Frederick MD waar OK & Wil bij
hun familie Don & Margaret. Een heerlijk weekeinde, met een Bluegrass
concert.
Intussen wordt er op afstand door
terzakekundigen gezocht naar mogelijke oplossingen. Het ziet ernaar uit dat het
een groot probleem is – gietijzer is moeilijk te lassen, oud en vuil gietijzer
nauwlijks tot niet, misschien is er een provisorische oplossing, maar zeker
niet om mee de oceaan op te gaan. En, o ja, je zou het bijna vergeten, we
hebben ook geen mast ...We staan voor moeilijke beslissingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten