Delaware Bay

De thunderstorms blijven weg, het regent even een beetje, verder een lekker lui dagje. Ik maak eindelijk een roeizitje voor de dinghy door een niet-passende, voor $15 aangeschaft bij Bacon-Annapolis, aan te passen. Wandelingetje naar het centrum van slaperig Delaware City, het heeft een aantal mooie vroeg-19e eeuwse huisjes. De houten smidse lijkt of die er staat sinds de allereerste settlers - vroeg 17e eeuw - maar, vertelt de siersmid/ijzerhandelaar (hij heeft aambeelden in alle maten en prijzen), hij heeft zijn smidse eigenhandig 15 jaar geleden gebouwd.

Rond 1660 opperde een Hollandse kaartenmaker al van hier een kanaal naar de Chesapeake Bay te graven. Dat gebeurde anderhalve eeuw later, 13 zeemijlen met schop en kruiwagen, en in 1829 ging het open. Het verkortte de bootreis tussen Philadelphia en Baltimore met 300M (transport over land was bij gebrek aan wegen bijkans onmogelijk). De oorspronkelijke ingang vanaf de Delaware River, met sluis nog, was hier in Delaware City. Het was een bruisende stad toen. Honderd jaar later werd het kanaal verbreed, werd de ingang 2M zuidelijker gelegd, werd het uitgediept en waren de sluizen niet meer nodig. Delaware City sliep in.
Je moet - tenzij je een speedboot hebt - wel rekening houden met stroom en tij, wij voeren met 7 tot 9 knopen het kanaal af, om over de laatste 2 mijl over de Delaware River van nieuwe naar oude ingang een uur te zwoegen.


Ik krijg een telefoontje: om 17:15 houdt de baas een weerpraatje voor wie de Delaware Bay gaat bevaren. Met zeekaarten aan de muur en een groot computerscherm werkt hij in een half uur een heel schema af: weer en wind, tij, stroming, vluchthavens, wanneer te vertrekken, reisschema. Op een fauteuil naast hem ligt een grote lobbes van een hond die in de gaten houdt of de baas het goed doet en ons af en toe bevestigend toeknikt (en dan zijn ogen weer sluit, hij heeft het verhaal al zo vaak gehoord).

Het weer is gunstig, vooral voor Monique: zwakke wind mee en een zonnetje (er worden drie weerdiensten geraadpleegd). Vluchthavens: op 20M, maar van het soort regen in de drup als je moet vluchten: "6 knots rivers, meandering between banks". Hij berekent het tijdstip van vertrek zo dat je het meest profiteert van de meestroom boven in de Bay, 10M zuidelijker (hier is het nog River). Een ouder stel wil met motorboot ook naar Cape May (het zuidpuntje van New Jersey, aan de ingang van Delaware Bay; neem Google Earth erbij als het je niet voor ogen staat). Omdat wij langzaam gaan (we're a 5 knot boat) is onze optimale vertrektijd 6:30am, we zullen dan om 15:15 bij Cape May zijn.
"How fast are you going?" vraagt de baas aan de motorboot-kapiteinse.
"10 knots"
Reken ... reken ... reken ...
"Then you're OK when you leave at or even after 8am"
"But we want to leave at 6am, want to be there before noon!"
"Well, then you'll start by going against the tide and won't make your 10 knots and you'll get only part of the push at the start of the bay."
"You're wrong: we keep the GPS-speed at 10 knots, open the throttle further if needed".
De oude lobbes steekt van verbazing een oor omhoog.
"Well lady, you'll burn a lot more fuel than needed, with price going up steeply, I just got a call from my supplier. More trouble in the Middle East .... you'll be in Cape May at 10am then".


Inderdaad, ze varen om 6am langs ons, als wij koffie zetten om om 6:30 te vertrekken. Eerst nog stroom tegen, wat met wind mee (iets meer dan voorspeld) het water hobbelig maakt. Maar als we om 9:00 langs de nuclear power plant zijn, op mijl 10, gaan we 8 knopen. De wind neemt af in de loop van de ochtend; om de 5 knots over water te blijven halen moet de motor het werk doen.
Bij shoals staan romantische vuurtorentjes. We zien meer zeeschepen op de Delaware River (van en naar Philadelphia) dan op de Chesapeake Bay (van en naar Washington en Baltimore). Als we midden in de Bay zijn is er nauwelijks land te zien, maar dan komt Cape May in zicht. Om 15:10 gaan we na 48M het Cape May Canal in. Hulde voor de berekening van de Delaware City Marina-hond en zijn baas.
Voor we vastliggen zijn we een uur verder: de marina die we uitkiezen (South Jersey Marina: genoeg diepte bij ieder tij, dicht bij centrum van het plaatsje Cape May) krijgt een aantal superjachten, we hebben niet gereserveerd, ze zoeken waar we kunnen liggen. Uiteindelijk krijgen we een plek voor het havenkantoor/winkels/douches, met uitzicht op de 100ft motorjachten en veel mensen langs (from Holland? Wow"!).